Adı konulmamış şiir

Güllerin sarısına bakıyorum her gün
ve denize tac olmuş mehtaba 

Yıldızlı yaz geceleri gibi mucizevi
ve bembeyaz kış geceleri kadar masalsı…

Yağmuru kolye yapmış kadınlar
ve gözyaşını rimel yapmış masumlar

Aheste bir melodi çalınıyor kulaklarıma
Yıldızlar ıslak yerlere dökülüyor birer birer
Denizin omzuna gece rüzgarı dokunuyor usul usul

Boş sokaklarda düşlerin ayak izleri kalıyor
Kaldırım taşlarının arasında sabahın ilk ışıklarına 

Kayıp bahçelerde saklambaç oynayan çocuk sesleri
Siliniyor birer birer, geldiğinde düş vakitleri

Aşıkların cenneti görünüyor ufukta,
Silik; bir görünüp bir kayboluyor

Aşkın ilk hali yerleşiyor dudaklarıma
Ağustos böcekleri yıldızlara karışıyor
ve bir senfoni başlıyor semada

Yasemin çiçeklerinin kokusu birer birer denizi kuşanıyor
Kum damlaları birlik olup devrim dalgalarına dönüşüyor 

Kalemler çıkıyor meydana,
Korkaklar teknelerine saklanıp uzaklaşıyorlar

Bir perde açılıyor
ve “Oyun!” diyor yaşlı bilge,
Antik kentin agorasında

Afilli replikler döküyor birkaç sokak lambası
ve oyun bitince alkışlıyor şiirler onları
Bilge tekrar uykuya dalıyor kaya mezarında

Bir ressam fırçasını gökyüzüne batırıyor
ve yaldızlı maviyle
Tuvalini denize boyuyor

Şarap rengi bir kadın çiziyor hüzün çıkmazına
ve kadın rakı beyazına dönüşüyor bir anda 

Ve bir postacı giriyor hayaller patikasına
Kadının karşısına çıkıyor cesurca
ve uzak diyarlardan gelen, leylak kokulu bir zarf sunuyor terli avuçlarına. 

Rüya Perisi